Environmental Policy, Glasgow Summit & the EU Green Deal – Rinze Hartman

 

Environmental Policy, Glasgow Summit & the EU Green Deal

Door Rinze Hartman.

Misschien heb je de afgelopen tijd wel reclames van onze faculteit gezien. In die poster houdt een meisje een bord vast met daarop de tekst “I bought this dress for $50”, en een ander meisje het bord “I made this dress for $0,60”. Deze reclame is onderdeel van de “Je bent nodig” campagne van de Radboud Universiteit. Vanuit de Faculteit der Managementwetenschappen staat het motto “Winst zonder verlies” centraal in deze campagne. Het idee hierachter is dat economische groei niet per se hoeft te leiden tot het uitputten van natuurlijke grondstoffen en het uitbuiten van mensen.

In dat opzicht staat het “Winst zonder verlies” motto ook centraal bij de Sustainable Development Goals (SDGs). De SDGs zijn in 2015 aangenomen door alle lidstaten van de Verenigde Naties. Deze doelen zijn de concrete uiting van de 2030 Agenda for Sustainable Development. In deze agenda, en ook in de SDGs trouwens, wordt het als belangrijk geacht dat de klimaattransitie alleen plaats kan vinden in combinatie met het beëindigen van armoede, het verbeteren van onderwijs, het terugbrengen van ongelijkheid en tegelijkertijd het stimuleren van economische groei. In de SDGs staan specifieke targets die in 2030 gehaald moeten zijn. SDG13 vraagt om “urgente klimaatactie”. Nu we bijna halverwege de looptijd van de Agenda zijn, kunnen we zien dat er (te) weinig vooruitgang is.

Dit is waarom de ogen van de wereld gericht waren op Glasgow van 31 oktober tot en met 12 november van dit jaar. Op de 26e Internationale Klimaatverandering Conferentie (die COP heet om de een of andere reden) kwamen wereldleiders bij elkaar om te discussiëren over hoe de klimaatdoelen behaald kunnen worden. Er was goede hoop. Immers, COP21 leidde tot de invoering van het Parijs Akkoord, een van de meest ambitieuze klimaatverdragen in de geschiedenis. Nu de Democraten weer de macht hebben in de Verenigde Staten was de hoop dat de grootste uitstoters van broeikasgassen (de VS en China) ook eindelijk concrete actie zouden ondernemen om hun klimaatimpact terug te dringen.

Nu weet ik niet of je nog weet wat voor verhalen er uit Glasgow kwamen, maar de wereldleiders leken zich niet echt zorgen te maken over het gebruik aan voortgang op het gebied van klimaatactie. Misschien kun je je de foto’s van een slapende Boris Johnson en Joe Biden nog wel voor de geest halen. Zelfs onze minister-president Mark Rutte riep in het begin om “actie, actie, actie”, om later zo veel mogelijk terug te krabbelen en nieuwe klimaatdoelen naar een nieuw kabinet schoof.

Deze apathie zien we niet alleen bij wereldleiders en andere beleidsmakers. Een recent academisch debat in het Academy of Management Perspectives (AMP) journal laat zien dat onderzoekers ook gefrustreerd zijn met de trage voortgang die de wetenschap boekt op dit gebied. Een artikel beschuldigde managementonderzoekers er zelfs van niet alleen klimaatverandering te negeren, maar zelfs erger te maken. In hun betoog schreven Nyberg en Wright dat in de belangrijkste management journals er maar 24 artikelen over klimaatverandering gingen tussen 2007 en 2018. Tegelijkertijd werden er 1206 onderzoeken gepubliceerd over winst (Nyberg & Wright, 2020). “Winst zonder verlies” ammehoela…

Nouja, niet echt. Ongeveer een jaar later schreven Wohlgezogen et al. (2021) in hetzelfde journal dat deze bevindingen grotendeels gemotiveerd zijn door keuzes van de onderzoekers. Wanneer er een bredere scope wordt genomen zien we dat er veel meer artikelen klimaatverandering onderzoeken. Echter, het onderzoek van Wohlgezogen et al. kijkt wederom alleen naar de onderwerpen van de papers in plaats van echt dieper op de inhoud van die artikelen in te gaan. Als we als onderzoekers klimaatbeleid willen steunen en willen bijdragen aan het behalen van de SDGs, moeten we dan niet kijken naar wat we weten, in plaats van naar of iets onderzocht is?

In mijn lunchcollege op 14 december ga ik het hebben over de SDGs, klimaatbeleid en wat de rol van (bedrijfs-)economen kan zijn in de klimaattransitie. Bovendien zal ik het hebben over mijn eigen onderzoek, waarin ik heb geanalyseerd wat we weten over de drivers van corporate environmental performance. Dit college zal in het Engels worden gegeven.